Pollen, ongewenst bezoek.
Mayday, mayday.
Den Pol Van Gras is op
bezoek.
Niemand heeft hem gevraagd
of uitgenodigd,
Maar hij moest en kwam dan
maar onuitgenodigd.
Dat komt hier zomaar binnen
in het land.
’t Is code rood, ’t is code
rood.
Mijn hoofd staat weer in
felle brand.
Slijmvliezen verduren het
bijzonder hard.
De neus is op slot en de
geur is kapot.
Ik heb twee rode ogen zoals
een albino marmot.
Daar komt nog bij: een
droge keel
en een stem zoals een oude roestige springveer,
met slijmen van gehard
plastiek,
ze maken me zo ziek.
Je zou voor minder
ongelukkig zijn.
Ik ben dan ook voor een
tijd één stuk chagrijn.
Dat het bezoek maar vlug de
gort op gaat
en het land terug verlaat.
Dan ben ik blij en
opgelucht
en slaak ik diep en dankbaar een grote zucht.
jo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten