Rust
Ik kijk door het
venster en zie ze daar staan.
In de stilte ruisend
door de lichte wind vandaag.
Mijn vrienden, de
bomen die ik zo graag zie.
Soms zou je ze
verwensen.
Soms ontroeren ze je
diep.
Maar bovenal maken ze
u rustig, met hun eenvoudige pracht.
Met hun lieflijkheid
maar ook stille kracht.
Na al die jaren van
wisselend lief en leed,
vreugde en
ontgoocheling,
verlies of geluk.
Blijven ze mij fascineren
en de vreugde van het creëren geven.
Ik kijk door het
venster en voel mij voldaan.
Blij met het geluk,
nog een seizoen te
mogen genieten ervan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten