jofly,Familie en hobbys: Bonsai in herfstkleuren

Mijn geliefde

Waar ben je toch, mijn heerlijk lief.

Ik wil met jou de liefde bedrijven.

Veel langer wil ik niet op je wachten.

Mijn lichaam dat van jou gaat smachten,

en zich gewillig zal laten berijden.

Als je met je gloedvolle warme vingers,

Strelend over mijn naakte lijf heen gaat,

Wordt voor mij de hemel reeds geopend.

Gewis voorwaar,’k moet schuld belijden.

Naar je prachtige lijf blijf ik immer kijken.

Mijn ogen doen pijn als ik je aanschouw.

Ik heb je bijna even lief als mijn eigen vrouw,

Maar ik kan je toch zo weinig krijgen.

Al ben je toch zo oud, gevaarlijk en ongezond.

Ik blijf je immer begeren, al zou ik je beter weren.

O zon, Ik hou van jou , je warmte doet mij leven.

Gedachten.

Dood.

Ik zag je reeds stapvoets dichter komen.

Je hebt me terug laten gaan.

Wilde je mij misschien iets tonen?

Was er wat dat ik moest verstaan?

Het onvermijdelijke van het leven, toonde mij zijn gelaat.

Denk na over wat je heb gekregen, voor het is te laat.

Geniet en leef ondanks de zorgen in Uw toegemeten tijd.

Denk niet na over de dag van morgen,

wees tevreden met wat je heb bereikt.

Want eens komt toch de dag van ‘t eind.

Misschien is het makkelijker als je het eens heb meegemaakt.

Als de wil om te leven op het randje af bijna was gekraakt.

Gelukkig kreeg ik een bonus leven,

dat ik vroeg of laat toch af zal moeten geven.

Het is de film van alles en iedereen.

Een happy end krijgt er geen één.